Kansen voor kleine en middelgrote ondernemingen

Naast de stijgende trend naar duurzame keuzes in (overheids)aankopen zien we ook een verschuiving naar meer samen aankopen. Door groeps- of gecentraliseerde aankopen is het namelijk mogelijk om schaalvoordelen te realiseren. Daarbij worden meestal raamcontracten door één bepaalde dienst in de markt geplaatst waarop verschillende klanten (andere aankoopdiensten) kunnen afnemen.

Als ‘groepsaankoper’ van grotere volumecontracten kan je ook meer druk uitoefenen om de markt in een bepaald opzicht te verduurzamen. Toch is er tegelijkertijd een keerzijde. Het bundelen van vele kleine opdrachten is namelijk in het voordeel van de grootste spelers en kan de toegang tot de opdracht voor starters, eenmansbedrijven en kleine- en middelgrote organisaties verhinderen door gebrek aan capaciteit en middelen. De kmo verdient echter ook in het beleid overheidsopdrachten een gepaste plaats: het aantal actieve ondernemingen zonder medewerkers (eenmanszaken, starters, etc.) bedroeg in België 481.808 in 2018 tegenover 27.448 bedrijven met minstens 10 werknemers [1] .

Om rekening te houden met het grote kmo-potentieel kunnen aankopers samenwerkingen tussen verschillende bedrijven introduceren of de uitvoering van bepaalde delen van de opdracht met kleinere spelers aanmoedigen. Ook de overweging om bepaalde eisen anders te specifiëren voor zover dit toegestaan is in het kader van de regelgeving overheidsopdrachten (aanvaardbare eisen inzake borgtocht, referenties, flexibiliteit, prestatie-eisen, etc.) kan voor kleinere ondernemingen het verschil maken in de beslissing om al dan niet deel te nemen aan een overheidsopdracht.

[1] https://bestat.statbel.fgov.be/bestat/crosstable.xhtml?view=3763ff88-972...